Używana Suzuki Grand Vitara II – opinie, usterki. Jaki silnik wybrać? | PORADNIK KUPUJĄCEGO
Grand Vitara to byt osobny – w zdominowanym przez SUV-y świecie Suzuki wyróżnia się swoim prawdziwie terenowym charakterem. W efekcie jest poszukiwane przez fanów jazdy po bezdrożach. Ale czy sprawdzi się też jako auto na co dzień? Jakie usterki trapią Grand Vitarę? Ile kosztują zadbane egzemplarze?
Z tego artykułu dowiesz się jakie są wady i zalety używanego modelu Suzuki Grand Vitara II. Samochód był produkowany w latach 2005-2014. W latach 2008 i 2012 auto było modernizowane.
Zewnętrznym znakiem pierwszego liftingu są kierunkowskazy w lusterkach, a wewnętrznym – wyświetlacz do klimatyzacji. Pod maską pojawiły się wówczas nowe silniki benzynowe VVT 2.4/169 KM oraz V6 3.2/233 KM (ten drugi dostępny był tylko z automatem). W ramach drugiego liftingu zmieniono już cały przedni pas. Oczywiście przy każdej okazji ewoluowało wyposażenie seryjne i dodatkowe.
Ceny używanych egzemplarzy rozpoczynają się od ok. 10 tys. zł. Górna granica to 75 tys. zł. Różnice wynikają nie tylko z rocznika i stanu technicznego, ale także konfiguracji. To wbrew pozorom prawdziwa terenówka i tutaj najważniejsze są takie elementy jak wersja napędu, opony czy dodatkowe wyposażenie.
Znalazłeś już samochód, który chcesz poddać inspekcji?
Wklej link do ogłoszenia i zamów inspekcję wymarzonego pojazdu
Wklej link do ogłoszenia
Zamów raport z inspekcji
Używana Suzuki Grand Vitara II – nadwozie, korozja, bezpieczeństwo
Do wyboru są dwie wersje nadwoziowe – krótka, 3-drzwiowa oraz długa, 5-drzwiowa. Nadwozie zintegrowano z ramą, więc jest naprawdę sztywne i nadaje się do terenowych przeróbek. Jak większość starszych samochodów japońskich, Grand Vitara II ma problemy z korozją. Rdzawe wykwity pojawiają się na podwoziu, tylnej klapie czy w okolicach uszczelek drzwi. Nic dziwnego, że wiele egzemplarzy zostało już dodatkowo zabezpieczonych.
Cechą charakterystyczną modelu otwierana na bok klapa bagażnika. Zawieszone na niej koło zapasowe (w obudowie) zwiększa użyteczność bagażnika i przypomina o offroadowym charakterze tego auta.
Wyjątkowo solidny wygląd nie idzie w parze z ochroną pasażerów. Grand Vitara była badana przez EuroNCAP w 2007 roku i na 5 gwiazdek otrzymała 4. W każdej z kategorii (ochrona dorosłych, dzieci i pieszych) wypadła średnio.
Używana Suzuki Grand Vitara II – wnętrze, bagażnik
Auto nie grzeszy pojemnością. W wersji krótkiej to tak naprawdę samochód dwuosobowy. Z tyłu jest ciasno, a bagażnik praktycznie nie istnieje. 184 litry to w zasadzie tyle, co w Cinquecento (o 14 litrów więcej). Znacznie lepiej wypada pod tym kątem odmiana pięciodrzwiowa, ale nawet ona ustępuje rywalom (400-1390 l).
Grand Vitara nie jest idealnym SUV-em do miasta ani tym bardziej crossoverem. Zaskakująco sztywne zawieszenie w połączeniu z krótkimi biegami skrzyni manualnej (zwłaszcza jedynka i dwójka) po prostu męczą. Jest to szczególnie odczuwalne w korkach.
CZYTAJ TEŻ: Początek nowej ery u Japończyków. Suzuki e Vitara wchodzi do gry.
Używana Suzuki Grand Vitara II – wyposażenie, deska rozdzielcza
We wnętrzu królują twarde plastiki. Owszem – bogatsze wersje mogą mieć nawet skórzaną tapicerkę, ale wszystko jest tutaj surowe, w starojapońskim stylu. Żadnych uwag nie można mieć natomiast do jakości montażu – ta jest na najwyższym poziomie.
Jeżeli chodzi o funkcjonalność, to zdania na jej temat mogą być podzielone. Z jednej strony wygodny dostęp do wnętrza, z drugiej – irytujące drobiazgi. Zastrzeżenia budzi na przykład uproszczony system odchylania przedniego fotela w wersji 3-drzwiowej. Zwalnianie blokady może odbywać się zarówno ręką (podczas wsiadania) jak też nogą (podczas wysiadania pasażer ma do dyspozycji dodatkową małą dźwigienkę), ale zakres odsunięcia jest tylko przeciętny, a przywrócenie pozycji początkowej wymaga ponownej regulacji. Jednym słowem – jeśli Grand Vitarą mają jeździć dzieci, lepiej dopłacić za wersję 5d.
Deska rozdzielcza jest czytelna i w zasadzie to wszystko co można o niej napisać.
CZYTAJ TEŻ: Jeździliśmy odnowioną Vitarą. Co się zmieniło w najpopularniejszym modelu Suzuki?
Używana Suzuki Grand Vitara II – zawieszenie, układ napędowy, skrzynia biegów
Z przodu układ McPherson, z tyłu konstrukcja wielowahaczowa. Wszystkie GrandVitary mają napęd na cztery koła. W bazowej odmianie zastosowano jego najprostszą wersję. We wszystkich pozostałych mamy już wszystko co jest potrzebne w trudnym terenie. Bo Grand Vitara to bardziej terenówka niż SUV.
Dzięki centralnemu mechanizmowi różnicowemu auto ma stały napęd na cztery koła, co pozytywnie wyróżnia go na tle większości modeli konkurencyjnych. Za pomocą przełącznika na konsoli centralnej można wybierać pomiędzy trzema trybami pracy skrzyni rozdzielczej: 4H – stały napęd na cztery koła, 4H Lock – stały napęd na cztery koła z blokadą międzyosiowego mechanizmu różnicowego oraz 4L Lock – stały napęd na cztery koła z blokadą międzyosiowego mechanizmu różnicowego i reduktorem. Jest jeszcze położenie N, czyli położenie neutralne. W konfiguracji ze skrzynią ręczną daje dokładnie to samo, co wybór „luzu” lewarkiem od biegów. Gdyby jednak auto miało skrzynię automatyczną, wybranie trybu N umożliwiałoby bezpieczne holowanie auta (N odłącza napęd w skrzyni rozdzielczej).
Przełączanie trybów napędu działa perfekcyjnie. Dodatkowym ułatwieniem jest częściowa automatyka – zmianę z 4H na 4H Lock można wykonać podczas jazdy (oczywiście w terenie, kiedy koła przednie są ustawione na wprost). Nieco mniej przyjemnie operuje się lewarkiem od biegów. Ponieważ cały zespół napędowy ułożony jest wzdłużnie, lewarek bezpośrednio łączy się ze skrzynią i przenosi drgania.
Nie trzeba dodawać, że cały układ napędowy jest trwały – to najwyższy poziom dostępny w tej klasie cenowej.
Używana Suzuki Grand Vitara II – silniki benzynowe
Wszystkie odmiany benzynowe mają łańcuchowy napęd rozrządu i pośredni wtrysk paliwa. Najtańszą opcją, występującą tylko w odmianie 3-drzwiowej, jest silnik 1.6 16V o mocy 106 KM. W wersji 5-drzwiowej gamę otwiera jednostka 2-litrowa. W obu modelach występuje silnik 2.4 16V (166-169 KM). Na szczycie oferty znajdują się silniki 6-cylindrowe – w układzie V – 2.7/185 KM oraz 3.2/233 KM.
W ogłoszeniach dominują Vitary z ręcznymi skrzyniami biegów. Są solidne i nieźle sprawdzają się w terenie, ale do jazdy ulicznej, zwłaszcza w mieście polecamy automaty. W wersjach 2.0/2.4/2.7 mają tylko cztery biegi. W topowej 3.2 – pięć. Tak czy inaczej automaty bardzo podnoszą komfort jazdy, ponieważ manual ma zawsze tylko 5 biegów (tak jak wspominaliśmy). Do tego dość krótkie dwa pierwsze przełożenia oraz niezbyt lekko działające sprzęgło.
Używana Suzuki Grand Vitara II – silniki Diesla
Do tego typu samochodów na ogół wybiera się diesle, ale w tym przypadku to nie jest najlepszy wybór. Jedyna dostępna jednostka wysokoprężna (1.9 DDiS) to 1.9 dCi od Renault.
Jest oszczędna, pracuje kulturalnie, ale niestety słynie także z wysokiej awaryjności. Po zakupie warto profilaktycznie wymienić rozrząd, olej i zregenerować turbosprężarkę.
Używana Suzuki Grand Vitara II – popularne wersje silnikowe
Używana Suzuki Grand Vitara II – typowe usterki
Wiele zależy od tego jak Grand Vitarę eksploatował poprzedni właściciel. Generalnie jest to samochód wyjątkowo trwały, który prędzej zardzewieje niż się zepsuje.
Ale zabawa w terenie przyspiesza zużycie napędu, w którym tworzą się luzy. I właśnie to (oprócz śladów powypadkowej przeszłości) powinno być głównym obiektem zainteresowania kupującego. Hałas łożysk, luzy na przekładniach, wale napędowym, działanie blokad itp. Zdarza się, że w niektórych egzemplarzach olej w dyferencjałach jest zmieszany z... wodą – to ślad po eskapadach w trudnym terenie.
Silniki benzynowe są na ogół suche, choć mogą pobierać olej. Diesel to dla odmiany loteria, więc tę odmianę kupuje się raczej na własne ryzyko.
Używana Suzuki Grand Vitara II – ceny, oferta rynkowa
Ładne, zadbane i garażowane egzemplarze oraz weterani off-roadu. Tak w uproszczeniu można podzielić Grand Vitary dostępne w ogłoszeniach.
Najlepszy wybór to wersja 2.4 – zapewnia jakąś równowagę pomiędzy osiągami, zużyciem paliwa i trwałością. Dla wielu osób to ostatnia terenowa Vitara, więc zadbane egzemplarze z końcówki produkcji wciąż będą się cieszyć uznaniem kierowców, którzy potrzebują takiego auta, wiedzą jak z niego korzystać i jak – w razie potrzeby – usprawnić, żeby jeździło jeszcze lepiej.
Jeśli ktoś myśli o aucie na zakupy lub do wożenia dzieci do przedszkola raczej trafił pod zły adres. Większość rywali zapewnia wyższy komfort i lepsze osiągi przy niższym spalaniu.
Zalety:
- świetny napęd na cztery koła
- solidna mechanika
- mocne silniki V6
Wady:
- kiepskie zabezpieczenie antykorozyjne
- niski komfort jazdy wersji z bazowym silnikiem benzynowym i ręczną skrzynią
