Oto 5 popularnych i trwałych diesli

Jeszcze kilkanaście lat temu święciły triumfy. Obecnie epoka silników wysokoprężnych powoli dobiega końca. Mimo wszystko diesel nadal ma grono zagorzałych zwolenników. Prezentujemy 5 sprawdzonych jednostek.

Rosnący popyt na samochody elektryczne i coraz większe koszty napraw starszych modeli – głównie za sprawą tych dwóch czynników diesel traci na popularności. Na dodatek nawet najtrwalsze egzemplarze często najlepsze lata mają już za sobą.

Przedstawiamy pięć popularnych silników wysokoprężnych, które trwałością nawiązują do starych, dobrych diesli sprzed lat. Są to również jednostki, które mimo sporych przebiegów nadal dzielnie pokonują kolejne kilometry.

1.9 TDI: dobrze znany diesel

Najstarszy diesel na tej liście. Pojawił się na rynku w 1991 roku, a ze sceny zszedł dwadzieścia lat później. Montowany pod maskami takich marek jak: VW, Skoda, Audi i Seat. Obszerna lista wariantów i modeli w jakich występował, to temat na osobny artykuł (przeczytasz go TUTAJ). Najsłabsze odmiany dysponowały mocą 90 KM (oznaczenie VP), a najmocniejsza legitymowała się 160 KM.

Silnik 1.9 TDI jest znany ze swojej legendarnej wręcz trwałości i podatności na modyfikacje, szczególnie w najstarszych odmianach z pompą wtryskową. Takich jak ta o mocy 90 KM, pozbawiona koła dwumasowego i filtra DPF. Egzemplarze wyposażone w ten silnik często osiągały przebiegi rzędu 700 tysięcy kilometrów, a nawet więcej. Z biegiem lat zastąpiony przez jednostkę 1.6 TDI, równie udaną i trwałą jak poprzednik.

W wersjach z pompowtryskiwaczami koszty ewentualnych napraw mogą być nieco wyższe. Niestety czas biegnie nieubłaganie i znalezienie zadbanego egzemplarza jest coraz trudniejsze. W tym przypadku szczególną uwagę należy zwracać nie na przebieg i rocznik, a stan ogólny. Uwaga na serię BXE – została zaopatrzona w panewki z wadą materiałową. W efekcie może dojść do obrócenia się panewki i dewastacji w silniku – łącznie z dziurą w bloku, spowodowaną zablokowaniem korbowodu.

Zalety:

• dużo ofert na rynku wtórnym
• niskie ceny części i koszty serwisowania
• umiarkowane spalanie, łatwość odsprzedaży

Wady:

• większość tańszych egzemplarzy jest już mocno wyeksploatowana
• wysokie przebiegi popularnych modeli (szczególnie w wersjach kombi)
• głośna praca najstarszych odmian
• awaryjna odmiana BXE     

Wybrane modele w których stosowano silnik 1.9 TDI: Audi A3, Audi A4, Seat Leon, Skoda Octavia, Volkswagen Golf, Volkswagen Passat.

2.0 HDI: nowy diesel koncernu PSA

Pierwsza jednostka z systemem common rail, opracowana przez koncern PSA. Jej początki sięgają 1999 roku. Bazowa odmiana legitymuje się mocą 90 KM (DW10TD). Jest pozbawiona filtra FAP i koła dwumasowego. Podobnie jak wspomniany wcześniej silnik 1.9 TDI, znana z wysokiej niezawodności. Przebiegi rzędu kilkuset tysięcy kilometrów nie robią na tej jednostce większego wrażenia.

Kolejne odmiany osiągały moc od 110 (oznaczenie DW10ATED) do 163 KM (DW10CTED4). Były też nieco bardziej zaawansowane konstrukcyjnie. Wyposażone w turbosprężarkę o zmiennej geometrii, filtr cząstek stałych, dwumasowe koło zamachowe czy zawór EGR. Charakteryzują się wysoką kulturą pracy, dobrymi osiągami i umiarkowanym apetytem na paliwo.

Silnik 2.0 HDI montowany był w wielu popularnych modelach Peugeota i Citroena. Jego bliźniak to 2.0 TDCi, znany z Fordów. Wyjątkiem jest Mondeo MkIII, wyposażone w dwulitrowy motor o ponadprzeciętnej awaryjności!

To solidna i trwała jednostka pozbawiona poważnych mankamentów. Większość trapiących ją usterek jest typowa dla nowoczesnych diesli i ogranicza się do elementów eksploatacyjnych. Kultura pracy jest zdecydowanie wyższa niż w przypadku jednostek 1.9 TDI.

Zalety:

• wysoka kultura pracy mocniejszych odmian
• bardzo dobre osiągi i umiarkowane zużycie paliwa w przypadku najmocniejszych wersji

Wady:

• wysoka wrażliwość na zaniedbania wynikające z eksploatacji
• awarie zaworów EGR

Wybrane modele w których stosowano silnik 2.0 HDI i 2.0 TDCI: Citroen Xsara, Citroen C5, Peugeot 308, Peugeot 406, Peugeot 407, Peugeot 508, Ford Focus, Ford Mondeo.

1.6 CRDi: Koreańczycy kontratakują

Opisywany silnik narodził się w 2007 roku i jest najmłodszą jednostką w tym zestawieniu. Polecamy odmianę o mocy 90 KM, która w początkowym okresie produkcji pozbawiona była filtra cząstek stałych i koła dwumasowego. Te elementy pojawiły się dopiero w 2009 roku.

Modele wyposażone w pierwsze wersje silnika 1.6 CRDi bez problemu jeżdżą do dziś. Nawet, jeśli na liczniku widnieją sześciocyfrowe wartości.

Zalety:

• trwałość często porównywalna do silników 1.9 TDI z początków produkcji
• prosta konstrukcja
• niskie koszty ewentualnych napraw
• praktycznie bezawaryjny układ wtryskowy firmy Bosch
• rozrząd na łańcuchu

Wady:

• bardzo wysokie przebiegi wielu egzemplarzy oferowanych na rynku wtórnym

Wybrane modele w których stosowano silnik 1.6 CRDi: Kia Cee'd, Kia Pro_Cee'd, Hyundai i20, Hyundai i30.

1.4 HDI: prosty i tani w eksploatacji

Tego silnika po prostu nie sposób pominąć. Maksymalnie uproszczona konstrukcja, bezawaryjność, niskie zużycie paliwa. Czy można chcieć więcej?

Najmniejszy silnik z rodziny HDI występował w wielu wersjach. Najciekawszą z nich jest ta o mocy 68 KM. Nie ma w niej koła dwumasowego, a filtr FAP zaczęto montować dopiero w 2006 roku. Mizerną dynamikę nadrabia umiarkowanym apetytem na paliwo i długą żywotnością.

Zalety:

• brak ryzyka poważnych i kosztownych awarii
• z naprawami eksploatacyjnymi poradzi sobie większość mechaników
• niski koszt zakupu części
• niskie spalanie, prosta konstrukcja

Wady:

• słaba dynamika
• głośna praca silnika
• niska jakość podkładek wtryskiwaczy

Wybrane modele w których stosowano silnik 1.4 HDI: Citroen C1, Citroen C3, Peugeot 206, Peugeot 207.

1.9 JTD: włoska robota

Fiat był pierwszym producentem, który wdrożył do produkcji diesle z systemem Common Rail. Zrobił to w 1997 roku. Jednostki okazały się ekonomiczne i niezawodne. Dziś również nie można im wiele zarzucić. Zadbany i odpowiednio serwisowany egzemplarz odwdzięczy się długowiecznością.

Szczególnie polecamy wersje 8-zaworowe. Charakteryzują się mocą 105-131 KM. W przypadku odmian 16-zaworowych liczba koni mechanicznych pod maską wahała się od 132 do 170.

Silniki z tej rodziny znajdziemy nie tylko w modelach Fiata. Korzystali z nich inni producenci, nawet tak ,,egzotyczni" na naszym rynku jak Cadillac. Inne stosowane oznaczenia to: CDTi, TiD, TTiD (w zależności od marki auta).

Turbosprężarka, koło dwumasowe, wtryskiwacze – w tym przypadku to elementy nadzwyczaj trwałe. Warto wspomnieć, że wtryski w razie awarii można łatwo zregenerować.

Zalety:

• dynamiczna i ekonomiczna jednostka, która potrafi znieść naprawdę wiele
• trwałe i tanie w regeneracji wtryskiwacze

Wady:

• wyraźnie wyczuwalna ,,turbodziura”
• kultura pracy mogłaby być nieco wyższa
• awarie klap zawirowujących w egzemplarzach z dużymi przebiegami

Wybrane modele w których stosowano silnik 1.9 JTD: Alfa Romeo 156, Alfa Romeo 159, Fiat Croma, Fiat Punto, Fiat Bravo, Fiat Marea, Fiat Doblo, Fiat Grande Punto, Lancia Delta, Saab 9-3, Saab 9-5, Opel Astra H, Opel Vectra C, Opel Zafira, Suzuki SX4.

W takim rankingu można było umieścić jeszcze kilkanaście silników wysokoprężnych. W tym takie ikony motoryzacji, jak kultowa jednostka Mercedesa 2.4 D, znana z modelu W123.

Jednak celowo skupiliśmy się jedynie na nowszych konstrukcjach, które mimo upływu lat w dalszym ciągu dzielnie służą kolejnym właścicielom. Pokazuje to, że nie taki diesel straszny jak go malują. Czas jednak mija nieubłaganie. To co kiedyś było sensacją, musi ustąpić miejsca nowszym technologiom.